مقادیر زیادی آب ممکن است در طول تمرین از دست برود مخصوصاً اگر تمرین در هوای گرم یا مرطوب باشد.
ورزشکاران باید قبل و بعد تمرین خود را وزن کنند و کاهش وزن خود را با آب جبران کنند.
جایگزینی تعادل آب بعد تمرین یک جزء مهم ریکاوری است که در محیط‌های گرم و مرطوب مهم‌تر میشود.
هنگامی که تمرین در دو نوبت انجام میشود( بعد از یک استراحت کوتاه),میزان (Rehydration)اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
آبرسانی به بدن بعد تمرین فقط به جایگزینی آب نیاز ندارد بلکه باید الکترولیت ها مخصوصاً سدیم که با عرق کردن از دست رفته است را نیز جایگزین کرد. جایگزینی تعریق با آب منجر به رقیق شدن خون میشود که اسمولالیته و غلظت سدیم خون را کاهش می دهد که منجر به کاهش میل تشنگی و نوشیدن آب و تحریک برون‌ده ادراری میشود و به سمت حالت خطرناکی به نام هایپوناترمی می‌رود.
هایپوناترمی یک مشکل بزرگ در مسابقات ای است که بیش از حد معمول طول میکشند.
در این شرایط دریافت کمی بیشتر از حد نرمال سدیم مفید به نظر می رسد.
هر مقدار سدیم اضافه خورده شود از راه ادرار دفع میشود. نوشیدنی هایی که برای آبرسانی بدن ساخته شده‌اند باید سدیم بالاتری نسبت به نوشیدنی های مصرفی حین تمرین داشته باشند.
اضافه کردن منبع انرژی برای آبرسانی نیاز نیست اگرچه دریافت مقدار کمی کربوهیدرات ممکن است میزان جذب روده ای آب و سدیم را بالا ببرد.
در مواقعی که میزان تعریق بسیار زیاد است آبرسانی بدن با محلول های کربوهیدراتی برای ایجاد تعادل انرژی توصیه می شود.
(4000 cal=1000g carbo=soft drink 10l)
برای جبران حجم از دست رفته توسط ادرار،حجم نوشیدنی که مصرف میشود باید بیشتر از حجم بدن, تعریق باشد.
آبرسانی به بدن از راه وریدی تاثیری مشابه روش خوراکی دارد و در جاهایی که وقت کم است و آبرسانی نیاز است به سرعت انجام شود کاربرد دارد. اما بعد از ۲۴ ساعت تفاوتی با آب رسانی به روش خوراکی ندارد.
سوپروایزر تغذیه - مشاور 
